De reizende tentoonstelling, samengesteld door Beatrix Wilmes, toont kledingstukken die 12 slachtoffers droegen ten tijde van de aanrandingen. Begeleidende teksten beschrijven de ervaringen en geven anoniem ruchtbaarheid aan de misdaad en de gevolgen ervan. "De tentoonstelling was erg ontroerend en gaf me een boos, onbegrijpelijk en walgend gevoel," zei een stagiair. Het belangrijkste doel van de tentoonstelling was om het publiek bewust te maken van seksueel geweld en het probleem van victim blaming aan te pakken. "Het zou niet uit moeten maken wat de getroffen persoon droeg en zo suggereren dat ze medeschuldig zijn aan het misdrijf," zegt Christiane Peulen, medewerker gelijke kansen. "Op deze manier worden de slachtoffers veroordeeld in plaats van de daders. Deze mythes en vooroordelen moeten uit onze samenleving verdwijnen en de getroffenen moeten worden gesteund."
Na het bezoek aan de tentoonstelling werden speciaal voor de doelgroep van stagiairs twee dagen workshops aangeboden over het onderwerp "seksueel geweld op de werkplek", begeleid door ervaren deskundigen. "De aangeboden workshop maakte het moeilijke onderwerp wat losser met open discussies en oefeningen, wat goed was voor ons allemaal," melden de stagiairs uit het bedevaartsoord.
De workshops waren bedoeld om het thema van seksueel geweld op de werkplek vanuit verschillende perspectieven te belichten en de stagiairs hulp te bieden bij het omgaan met dergelijke situaties. "Ik denk dat velen van hen zich er niet eens van bewust waren dat zelfs verbale opmerkingen deel uitmaken van geseksualiseerd geweld," meldde een stagiaire uit het bedevaartsoord Kevelaer na afloop.
Ondanks het moeilijke onderwerp was het bezoek een waardevolle ervaring voor de cursisten. "Aan het einde van de dag ging ik met een hoopvoller gevoel naar huis," zei een deelnemer. "We hopen dat dergelijke onderwerpen in de toekomst meer aandacht krijgen en dat slachtoffers meer steun krijgen," waren de deelnemers het met elkaar eens.